Huwelijksaangifte

Op voorstel van de heer Vincent Van Quickenborne, Staatssecretaris voor Administratieve Vereenvoudiging, en mevrouw Laurette Onkelinx, Minister van Justitie, keurde de Ministerraad in tweede lezing een voorontwerp van wet goed, dat de huwelijksaangifte vereenvoudigt.

Het voorontwerp houdt rekening met de opmerkingen van de Raad van State. Zo'n 39.000 Belgische huwelijkskandidaten kunnen voortaan eenvoudiger in het huwelijk treden. Ze hoeven niet langer voor hun huwelijksaangifte onnodig afschriften en bewijzen af te halen en voor te leggen. De belasting wordt eveneens afgeschaft. Die vereenvoudigingen gelden ook voor koppels die kiezen voor een samenlevingscontract. De gegevens die de overheid reeds kent (naam, geboortedatum, woonplaats, nationaliteit, burgerlijke staat, afstamming), dient de burger niet opnieuw op te halen en mee te delen. Met de vereenvoudiging komt een antwoord op vele gelijkaardige meldingen op het Kafka-meldpunt. De vereenvoudiging van de aangifte kent twee luiken: 1. Huwen en samenwonen zonder verplaatsing en zonder rompslomp Wie vandaag wil huwen, moet de volgende documenten voorleggen: 1. een voor eensluidend verklaard afschrift van de akte van geboorte 2. een bewijs van identiteit 3. een bewijs van nationaliteit 4. een bewijs van de ongehuwde staat, en in voorkomend geval van de ontbinding of nietigverklaring van de vorige huwelijken 5. een bewijs van de inschrijving in het bevolkings-, vreemdelingen- of wachtregister en/of een bewijs van de actuele verblijfplaats Concreet Indien een Belg geboren in Kortrijk trouwt met een Belgische geboren in Hasselt. Beiden wonen in Brussel en willen daar huwen. Dan moeten ze beiden verlof nemen om een afschrift van hun geboorteakte in hun geboorteplaatsen af te halen. Daarna doen ze hetzelfde met de bewijzen die ze moeten verzamelen in het gemeentehuis van Brussel. Dat is in tegenspraak met het principe van 'unieke gegevensinzameling', opgenomen in het Regeerakkoord van juli 2003, waarbij een burger slechts eenmaal een bepaalde informatie aan de overheid moet leveren. De ambtenaar van burgerlijke stand zal zelf alle controles doen zonder dat de huwelijkskandidaten nog worden belast met het ophalen van allerlei documenten. Zo zullen twee Belgen die beiden geboren zijn in België en die wonen in België geen enkel document meer in hun geboorte- of woonplaats hoeven af te halen. De onnodige verplaatsing naar het gemeentehuis van hun geboorteplaats verdwijnt. Bovendien wordt komaf gemaakt met de absurde situatie dat men bij twee loketten in het gemeentehuis van de woonplaats moet aanschuiven om alle huwelijksformaliteiten in orde te brengen. Hetzelfde geldt voor vreemdelingen van wie de geboorteakte in België is ingeschreven in de registers van de Burgerlijke Stand. 2. Belasting op huwen en samenwonen afgeschaft Een bijkomend effect van de vereenvoudiging is dat de belasting op de aangifte om te huwen en samenwonen wordt afgeschaft. Vandaag betaalt men 6,5 euro zegeltaks per afschrift of bewijs. Omdat burgers de afschriften niet meer zelf zullen moeten voorleggen, hoeven ze geen zegelrecht meer te betalen. Een kandidaat-huwer heeft gemiddeld 3 attesten nodig. Dat betekent een besparing van 19,5 euro per persoon, een kleine 40 euro per koppel. Staatssecretaris Vincent Van Quickenborne benadrukt dat huwen en samenwonen eenvoudiger en goedkoper wordt. Dat is het concrete resultaat van deze vereenvoudiging. De filosofie erachter is eenvoudig: door beter gebruik te maken van de gegevens die de overheid reeds kent, worden burgers niet langer onnodig belast met allerhande rompslomp. Het voorontwerp dat het Burgerlijk Wetboek aanpast, gaat naar de Raad van State en daarna naar het Parlement. De vereenvoudiging treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand na die waarin ze is bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad, namelijk op 1 januari 2006.