Verzekeraars mogen transgenders niet discrimineren
Brussel, 27.10.2016 – Mevrouw X. werd geboren als man en onderging in 1997 een geslachtsoperatie. Sindsdien gaat zij probleemloos als vrouw door het leven. Tot ze een hospitalisatieverzekering wou afsluiten. De verzekeringsmaatschappij wou enkel een hospitalisatieverzekering met haar afsluiten als er een specifieke uitsluiting in de polis werd opgenomen die verband hield met haar trans zijn. De rechter in eerste aanleg oordeelde dat een dergelijke bepaling transgenders discrimineert.
Mevrouw X. volgde in 1997 een geslachtsbevestigende behandeling en werd in 1998 juridisch vrouw. In 2013 wou zij via haar werkgever een hospitalisatieverzekering afsluiten. De verzekeraar wou dit enkel doen als de kosten die met haar ‘genderdysforie’ te maken hadden zouden worden uitgesloten. Daardoor zou de terugbetaling kunnen worden geweigerd van alle toekomstige kosten die van ver of van dichtbij met haar transgender zijn te maken hebben. “Mensen louter omwille van hun geslachtsverandering nadelig behandelen, is discriminerend”, stelt Liesbet Stevens, adjunct-directeur van het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen. “Verzekeraars mogen niet zomaar een algemene uitsluiting hanteren, gekoppeld aan de geslachtsverandering van een transgender persoon. Dat is een vorm van discriminatie op grond van geslacht.”
Discriminatie of chronisch ziek?
Het Instituut trok samen met het slachtoffer naar de rechtbank. De verzekeraar probeerde de rechtbank van zijn gelijk te overtuigen door te stellen dat mevrouw X. chronisch ziek is. Wanneer iemand bij het afsluiten van een verzekering aan een chronische ziekte lijdt, kan een verzekeraar immers beslissen om voor bepaalde kosten niet tussen te komen. Deze kosten worden dan ‘uitgesloten’. De verzekeraar wou in dit geval alle kosten uitsluiten gerelateerd aan de diagnose, behandeling, oorzaken en gevolgen van ‘genderdysforie’. Mevrouw X. lijdt echter sinds het afronden van haar behandeling in 1997 niet langer aan genderdysforie, waardoor er op het ogenblik dat zij een verzekering wou afsluiten geen sprake van een chronische ziekte kon zijn.
“De verzekeraar wou de rechtbank ervan overtuigen dat transgenderpersonen hun leven lang ‘ziek’ zijn.”, zegt Liesbet Stevens. “Wij zijn blij dat dat niet gelukt is.”
De rechtbank volgde op 6 september het standpunt van het Instituut. De rechtbank meent dat mevrouw X. sinds haar geslachtsbevestigende behandeling niet langer aan een gendergerelateerde ziekte lijdt en dat zij dus door deze uitsluiting nadeliger werd behandeld, enkel omwille van haar geslachtsverandering. Elke andere persoon die in het verleden geen geslachtsverandering onderging, zou een polis met voordeligere voorwaarden kunnen afsluiten. De rechtbank stelde dan ook een directe discriminatie op grond van geslachtsverandering vast.
Transgenders en verzekeraars
Ongeveer 10% van de meldingen die het Instituut ontvangt gaan over discriminatie van transgender personen. “Wij merken dat er ons meer klachten van transgender personen bereiken over de problemen die zij met verzekeringsmaatschappijen ondervinden. Het gaat dan onder andere over uitsluitingen, maar ook over bij-premies en weigeringen om kosten terug te betalen.”, zegt Liesbet Stevens. “Om transgender personen beter te informeren over hun rechten heeft het Instituut een folder gemaakt met tips over verzekeringen.”
De rechtbank wijst erop dat uitsluitingen precies en nauwkeurig omschreven moeten worden en absoluut niet gebaseerd mogen zijn op de beschermde criteria uit de antidiscriminatiewetgeving. “Het Instituut vindt deze beslissing een krachtig signaal dat transgenders niet gediscrimineerd mogen worden. We hopen om rond deze problematiek in de toekomst een constructief gesprek met de verzekeringswereld aan te gaan.”, besluit Liesbet Stevens.
De verzekeringsmaatschappij werd veroordeeld tot het betalen van een fikse schadevergoeding en moet mevrouw X. de mogelijkheid geven om alsnog bij hen een polis af te sluiten. Deze keer zónder uitsluitingen.
Perscontact
Liesbet Vanhollebeke
E-mail: liesbet.vanhollebeke@igvm.belgie.be
Tel: 02/233 41 75
http://igvm-iefh.belgium.be
Het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen werd opgericht in december 2002 en is de onafhankelijke federale overheidsinstelling die instaat voor het waarborgen en bevorderen van de gelijkheid van vrouwen en mannen en de bestrijding van elke vorm van discriminatie en ongelijkheid op basis van geslacht. Het doet dit door het ontwikkelen en in praktijk brengen van een aangepast wettelijk kader en geschikte structuren, strategieën, instrumenten en acties. Het Instituut streeft naar het verankeren van de gelijkheid van vrouwen en mannen als een vanzelfsprekendheid in de samenleving en dit zowel in de mentaliteit als in het handelen