Hervorming van de wapenwet

De hervorming vereenvoudigt en harmoniseert de wapenwet en verbetert de opspoorbaarheid van wapens

De Ministerraad keurde het voorontwerp van wet goed, dat de economische en individuele activiteiten met wapens regelt. Het voorontwerp is een voorstel van mevrouw Laurette Onkelinx, Vice-Eerste Minister en Minister van Justitie. Tot vandaag zijn ongeveer 870.000 wapens geregistreerd bij het Centraal Wapenregister. Het totaal aantal wapens in het bezit van particulieren wordt op circa 1.500.000 à 2.000.000 geschat. Deze materie wordt momenteel geregeld door de wet van 1933 op de vervaardiging van, de handel in en het dragen van wapens en op de handel in munitie. Die wet, geamendeerd door een koninklijk besluit van 1991 en door talrijke circulaires, is versnipperd, complex en onaangepast. Dit leidt tot talrijke toepassingsproblemen voor al degenen die zich in de praktijk bezighouden met deze materie. Met het oog hierop stipuleert de regeringsverklaring van 2003 het volgende: 'Wel dient, na grondige raadpleging van de betrokken kringen, de wapenwet van 1933 te worden herzien. Het ontwerp van de vorige regering zal verder worden verfijnd met het oog op het verminderen van het persoonlijk wapenbezit en rekening houdend met de Europese richtlijn 91/477/EEG van de Raad van 18 juni 1991 inzake de controle op de verwerving en het voorhanden hebben van wapens'. Het hervormingsontwerp dat de Minister voorstelt ligt in de lijn van de Europese richtlijn van 1991, door een striktere controle van de wapenmarkt na te streven: - Door het afschaffen van het regime waarbij vuurwapens kunnen worden aangeschaft met enkel een aangifte van de koper; - door de opspoorbaarheid te verbeteren van de wapens en van hun bezitters; - door de toegang tot het beroep van wapenhandelaar te reglementeren; en meer algemeen door het aantal in omloop zijnde wapens te verminderen. Afschaffen van de vrije verkoop van vuurwapens Jacht- en sportwapens zijn vandaag onderworpen aan een regime waarbij eenvoudigweg de aankoop moet worden aangegeven. Alhoewel het logisch is dat het gebruik van dergelijke wapens alleen kan in het kader van een de jacht of van sportschieten, is het ontoelaatbaar dat er geen controle wordt uitgeoefend, noch op de redenen waarom het wapen wordt aangeschaft, noch op de eventuele gerechtelijke antecedenten van de koper. Het is evenwel duidelijk vastgesteld dat het bezit van deze wapens door particulieren de private delinquentie in de hand werkt: deze vuurwapens liggen vaak aan de oorsprong van intra-familiaal en buurtgeweld en bedreigingen. Het veroorzaakt bovendien talrijke ongevallen, te wijten aan een slechte hantering of het zelfverdedigende gebruik in het kader van inbraken in woningen. Gezien deze elementen is het ondenkbaar dat deze vuurwapens verder vrij mogen worden verkocht. Het wetsontwerp voorziet bijgevolg dat deze wapens alleen nog mogen verkocht worden na voorleggen van een licentie of van een vergunning. Verbetering van de opspoorbaarheid van de wapens en hun bezitters Een nationaal identificatienummer Momenteel worden de ingevoerde wapens en degene die worden bijgehouden door de wapenhandelaars niet geïnventariseerd in een gegevensbank. Het ontbreken van een systematische registratie bemoeilijkt het onderzoekswerk van de politie met het oog op het ontmantelen van de clandestiene handel en het leggen van verbanden tussen verschillende gerechtelijke dossiers. In veel gevallen blijft de oorsprong van het teruggevonden wapen immers onbekend. Het ontbreken van de registratie van de wapens maakt het ook bijzonder moeilijk om een pro-actief beleid te voeren dat ertoe strekt de risico's te beperken die verbonden zijn aan het bezit van vuurwapens. Eén van de hoofdlijnen van dit ontwerp bestaat uit het verzekeren van de opspoorbaarheid van alle vuurwapens die in het land komen, door ze te registreren in het Centraal Wapenregister (CWR). Hiertoe voorziet dit ontwerp in een nationaal identificatienummer voor alle wapens die in België worden vervaardigd of ingevoerd. Dit nationaal nummer zal door het Centraal Wapenregister worden toegekend aan elk wapen. Harmonisering van de procedures voor de vergunning voor wapendracht Momenteel zien we dat het beleid inzake de aflevering van wapenvergunningen haast verschilt van politiezone tot politiezone. Met het oog op een eerlijke en coherente afleveringsbeleid van de wapenvergunningen, wordt de beslissingsbevoegdheid van de 196 chefs van de politiezones voortaan worden toevertrouwd aan de gouverneurs. Er zal bovendien systematisch een beroepsmogelijkheid bij de Minister van Justitie worden ingesteld tegen een weigeringsbeslissing. Alle bewijzen van bezit, toelatingen en vergunningen zullen voortaan afgeleverd worden voor een beperkte en hernieuwbare duur van 5 jaar. Momenteel is alleen de vergunning tot wapendracht van beperkte duur. De vergunning tot wapendracht zal onderworpen zijn aan het voorleggen van een medisch attest door een erkende arts, waaruit blijkt dat er geen lichamelijke of geestelijke contra-indicaties zijn voor de wapendracht en aan een theoretische en praktische proef. De toegang tot het beroep van wapenhandelaar beter reglementeren De wapenhandelaren zullen de oorsprong moeten aantonen van de financiële middelen die ze in hun zaak investeren en zullen moeten slagen in een proef van beroepsbekwaamheid. De erkenning als wapenhandelaar zal gelden voor een periode van 7 jaar. Het voorontwerp voorziet bovendien de instelling van een Federale Wapendienst. Deze onder het gezag van de FOD Justitie geplaatste dienst zal als opdracht hebben om uniforme richtlijnen te verstrekken aan de gouverneurs, met name door het opmaken van: - de noodzakelijke ministeriële circulaires; - een deontologische code ten behoeve van de wapenhandelaars; - de voornoemde examens en proeven; - de lijst van de artsen die erkend zijn voor het afleveren van medische attesten. Deze dienst zal eveneens belast worden met het onderzoeken van de ingediende beroepen tegen de beslissingen die de gouverneurs namen en met het voorleggen van voorstellen van beslissingen aan de Minister van Justitie. Het is noodzakelijk om de beroepsmensen van de betrokken sectoren te betrekken bij de uitwerking van de technische uitvoeringsmaatregelen. Daarom wordt een Conseil Consultatif des Armes opgericht. Deze Raad, die een adviesfunctie krijgt, wordt samengesteld uit vertegenwoordigers van de jacht-, sportschutters- en wapenhandelaarssectoren. Ook zullen er vertegenwoordigers van de provinciegouverneurs en van de lokale en federale politie deel van uitmaken.