Betalingstermijnen

Overeenkomstig de Europese richtlijn voorziet het wetsontwerp in een betalingstermijn van 30 dagen voor de betaling van facturen tussen bedrijven en overheidsinstanties én voor de betaling van facturen tussen ondernemingen onderling. Tenzij zij dit anders contractueel bepalen en voor zover deze afwijkende termijn niet duidelijk abusief is. Voor overeenkomsten tussen bedrijven en overheden kan de termijn verlengd worden naar maximaal 60 kalenderdagen. Schuldeisers kunnen automatisch aanspraak maken op de betaling van een rente voor laattijdige betalingen voor het bedrag van ten minste 8 procentpunten boven de referentie-interestvoet van de Europese Centrale Bank (ECB) en ontvangen een minimale forfaitaire schadevergoeding. Naast dit forfaitair bedrag kunnen ook andere inningskosten  onderwerp zijn van een redelijke vergoeding.

De ministers vatten de voordelen van dit wetsvoorstel als volgt samen :

• Korte betalingstermijnen voor KMO’s
• Mogelijkheid van juridische controles van contractuele bepalingen met een duidelijk abusief karakter.
• Overheidsinstanties moeten een langere betalingstermijn beargumenteren.
• Mogelijkheid tot het innen van verwijlinteresten ‘van rechtswege en zonder ingebrekestelling’.
• Bevestiging van de bevoegdheid van de representatieve werkgeversorganisaties om juridische stappen te ondernemen bij abusieve clausules.
• Introduceren van een kostendekkende vergoeding van  40 euro.

Sabine Laruelle

“De omzetting van deze richtlijn is noodzakelijk voor het welzijn van onze economie. Ons land telt zo’n 9,15 miljard euro aan onbetaalde facturen. Vooral KMO’s zijn het slachtoffer van buitensporige achterstallige betalingen met inningskosten die zwaar op hun financiën wegen. Deze richtlijn is een keerpunt in de handelstransacties.”

Annemie Turtelboom

“Uit cijfers van Graydon blijkt dat 1 op de 4 KMO’s failliet gaan omdat hun facturen te laat betaald worden. Door een gebrek aan duidelijke termijnen in de wet, hadden ze weinig middelen in handen om hier tegen op te treden. Met de omzetting van de nieuwe richtlijn, weten KMO’s voortaan waar ze aan toe zijn en hebben ze meer sanctiemogelijkheden in handen, wanneer de afgesproken betalingstermijn niet wordt nagekomen.”