Ijzeren Rijn : arbitrage met Nederland

Op voorstel van de heer Guy Verhofstadt, Eerste Minister, de heer Louis Michel, Minister van Buitenlandse Zaken en de heer Bert Anciaux, Minister van Mobiliteit en Sociale Economie, keurde de Ministerraad de tekst van het akkoord goed om het geschil rond de " Ijzeren Rijn " voor te leggen aan het Permanente Hof voor Arbitrage te Den Haag.

De Ijzeren Rijn is de goederenspoorverbinding tussen de haven van Antwerpen en het Duitse Ruhrgebied, via Nederlands Limburg. De totale lengte van het historisch tracé bedraagt 162 km, waarvan 96 km in België, 48 km in Nederland en 18 km in Duitsland. Deze verbinding, die in 1879 op grond van een Verdrag tot stand is gekomen is sinds 1991 deels in onbruik geraakt. België wil deze verbinding echter zo snel mogelijk opnieuw in gebruik nemen. In Nederland zijn echter zo'n 20 km buiten gebruik. Om milieuredenen wenst Nederland dat België alsnog van het project afziet. Nederland raamt de totale kosten voor de reactivering van de lijn op zo'n 550 miljoen euro, waarvan het bereid is een derde te betalen. België is bereid een vaste som te betalen voor de functionele kosten en voor een beperkt aantal milieucompenserende infrastructuurwerken. Verschillende pogingen om het dossier te deblokkeren bleven zonder resultaat. Op 23 mei 2003 bereikten beide landen een akkoord over de vraag die zou worden voorgelegd aan een Arbitragetribunaal onder auspiciën van het Permanente Hof te Den Haag. De procedureregels van dit Hof schrijven voor dat de tekst van de vraagstelling het voorwerp moet uitmaken van een bilateraal verdrag tussen beide landen. Een dergelijk verdrag moet worden geratificeerd door de Parlementen van beide landen. De kosten van de arbitrageprocedure zullen worden gedragen door de Federale Overheidsdienst Mobiliteit en Vervoer.