Zaak Simon Leys

In de Belgische pers (Knack, La Libre Belgique) verscheen deze week een open brief van Pierre Ryckmans, alias Simon Leys. In deze open brief worden een aantal uitspraken gedaan - die spijtig genoeg soms kritiekloos worden overgenomen in enkele artikels - die voor Buitenlandse zaken onaanvaardbaar zijn en enige toelichting vereisen.

Zaak Simon Leys Brussel, 20 maart 2009 In de Belgische pers (Knack, La Libre Belgique) verscheen deze week een open brief van Pierre Ryckmans, alias Simon Leys. In deze open brief worden een aantal uitspraken gedaan - die spijtig genoeg soms kritiekloos worden overgenomen in enkele artikels - die voor Buitenlandse zaken onaanvaardbaar zijn en enige toelichting vereisen. Waarover gaat het hier? Momenteel lopen er twee rechtszaken die door de gebroeders Marc en Louis Ryckmans werden aangespannen tegen de Belgische staat en het is zeker niet de gewoonte van de FOD Buitenlandse zaken om publiekelijk te reageren terwijl de zaken nog aanhangig zijn voor de rechtbank ( in casu de rechtbank van eerste aanleg te Brussel). De zware beschuldigingen die aan het adres van onze personeelsleden zowel te Canberra als op het hoofdbestuur te Brussel worden geuit nopen ons er echter toe te reageren. De Heer Ryckmans spreekt van een ‘professionele fout van een Belgische consul', ‘willekeur van onze nationale bureaucratie','arrogantie van de overheidsdienst','misbruiken van de administratie'. Onze ambtenaren hebben onderzocht of de Belgische nationaliteitswetgeving correct werd toegepast en daarbij heeft onze consul nauwgezet de instructies gevolgd die haar vanwege Buitenlandse Zaken in Brussel werden opgelegd. Concreet werd er vastgesteld dat, bij de vraag tot vernieuwing van de paspoorten in 2006 van de tweelingbroers Marc en Louis Ryckmans er twijfel was over hun nationaliteit. De broers hadden immers nagelaten om de verklaring van behoud van de Belgische nationaliteit af te leggen. Ze moesten die verklaring afleggen voor de leeftijd van 28 jaar omdat de wet dit op legt aan alle landgenoten op die in het buitenland geboren zijn, die tussen hun 18 en 28 jaar hun belangrijkste verblijfplaats in het buitenland hebben en die een of meerdere vreemde nationaliteiten hebben. Als gevolg van deze situatie had Buitenlandse zaken geen andere keuze dan de wet toe te passen en dus gaven we onze ambassade te Canberra instructie geen nieuw paspoort af te leveren zolang de situatie niet is uitgeklaard. Bewust blijven spreken, zoals Simon Leys doet, van "een professionele fout van een Belgische consul" tast de professionele integriteit van onze collega aan. Een grondige analyse van het dossier door de dienst nationaliteit van de Federale Overheidsdienst Justitie - analyse die mede gebeurd is op vraag van beide partijen - heeft trouwens opnieuw bevestigd dat de Belgische nationaliteit verloren was. In deze analyse werden ook de verschillende mogelijkheden opgesomd waardoor de Belgische nationaliteit terug kan worden verworven. Een eenvoudige verklaring voor het herverkrijgen van de nationaliteit had volstaan. Hadden de heren Marc en Louis Ryckmans aanvaard om deze procedure op te starten dan hadden ze wellicht al lang opnieuw de Belgische nationaliteit verworven. Marc en Louis Ryckmans hebben trouwens in 2008 een aanvraag ingediend tot het bekomen van de Australische nationaliteit ( dus met bijhorende procedure en het afleggen van een test) en op 26 januari jongstleden zijn zij officieel Australisch staatsburger geworden. Om in dergelijke omstandigheden nog te spreken van "vaderlandloze illegalen" is niet correct. Op 19 maart 2009 werden de pleidooien gehouden door de advocaten van de twee partijen en Buitenlandse Zaken wil - in afwachting van het vonnis - geen verklaringen meer afleggen over deze zaak. Ondertussen vragen we nochtans dat alle betrokken partijen respect tonen voor de medewerkers van Buitenlandse Zaken, zowel in Canberra als in Brussel.